نمره سواد عاطفی شما چند است؟ | با این روش‌ها ارتباط سالم را به فرزندانتان بیاموزید | از کجا بدانیم رابطه عاطفی موفقیت آمیزی داریم؟
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۳۲۶۲۳
همشهری‌آنلاین - پروانه بندپی: روانشناسان معتقدند یکی از دلایل مهم بالا بودن آمار طلاق در یک جامعه، عدم آگاهی افراد درباره روابط عاطفی است که از آن به «سواد عاطفی» یاد می‌شود.
همانطور که برای ماهر شدن در هر حوزه‌ای سعی می‌کنیم اطلاعات آن حوزه را به دست بیاوریم، در برقراری و تقویت روابط عاطفی نیز باید مدام در معرض آموزش باشیم و یاد بگیریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سواد عاطفی به ما کمک می‌کند تا احساسات خود را به درستی و به موقع به طرف مقابل بروز دهیم، به جای قهر و دعوا و فریاد زدن با او گفتگو کنیم و به یک راه حل مناسب برسیم، از کاه کوه نسازیم، عذرخواهی را بلد باشیم و این کار برایمان سخت نباشد، مراجعه به روانشناس و مشاور در مواقع لزوم را ضروری بدانیم و آن را موضوعی تجملی یا بیهوده و غیرضروری به حساب نیاوریم، تا مشاجره‌ای پیش آمد، راه حل طلاق را انتخاب نکنیم، پیش از ازدواج بدانیم قرار است با چه فردی وارد رابطه شویم و چه فردی مناسب ما است، مراقب رابطه باشیم و پرونده مراقبت از آن را بعد از ازدواج مختومه نکنیم.
سواد عاطفی چیست؟/ آیا ما در روابط عاطفی باسوادیم یا بیسواد؟دکتر علیرضا تبریزی، روانشناس، مشاور خانواده و مدرس حوزه روانشناسی در گفتگو با همشهری آنلاین، در تعریف «سواد عاطفی» می‌گوید: سواد عاطفی یعنی این که شما بدانید چگونه عواطف و احساسات خود را کنترل و اداره کنید و چگونه آن را نشان دهید. با آموختن سواد عاطفی، یاد می‌گیرید احساسات خود را در زمان و مکان مناسب ابراز کنید و دیگران را تحت تاثیر قرار دهید.
این روانشناس می‌گوید: بخش مهمی از علت طلاق به ناآگاهی زوجین در حوزه عاطفی برمی‌گردد. به نظر من بزرگ‌ترین مشکل کشور نه اقتصاد است، نه مدیریت و نه سیاست. بزرگ‌ترین مشکل کشور ما آموزش است. ما در هیچ حوزه‌ای آموزش کاربردی نداریم و ندیده‌ایم. مثلا در حوزه خانواده ما نمی‌دانیم چه سنی مناسب ازدواج است، با چه شخصی باید ازدواج کنیم، با چه کسی ازدواج کنیم احتمال شکست وجود دارد، با چه کسی خوشبخت می‌شویم، چند فرزند به دنیا بیاوریم، کی فرزند به دنیا بیاوریم، کی فرزند دوم را به دنیا بیاوریم و ... . متاسفانه سیاستگذاران هم عمدتا تخصصی در این زمینه ندارند.
دکتر تبریزی می‌گوید: یکی از مهم‌ترین آموزش‌ها روابط زوجین است. و البته این که چه نهادهایی مسئولیت آموزش‌ها را بر عهده بگیرند هم مهم است. یکی از این نهادها صداوسیما است. البته باید ببینیم صداوسیمای ما رسانه‌ای موفق هست که نوجوانان و جوانان رغبت کنند پای آموزش‌هایی بنشینند که درباره رابطه درست برقرار کردن و ازدواج و ... است یا نه؟ یکی دیگر از مهم‌ترین مراجع، آموزش و پرورش است. ما از سنین خیلی پایین باید یک سری تمرین‌ها را درباره ازدواج درست و فرد مناسب ازدواج و ... آرام‌آرام یاد بگیریم و شروع کنیم. البته خیلی از این آموزش‌ها عمدتا در مدارس ارائه نمی‌شود.
این مشاور خانواده ادامه می‌دهد: اوج این داستان در نوجوانی است که خیلی از بچه‌ها اغلب درگیر عشق و عاشقی می‌شوند. در این سنین باید آموزش‌های مناسب را حتما به آنها بدهیم. آموزش‌هایی مثل فرد مناسب کیست، سن مناسب رابطه و ازدواج چه زمانی است، و ... . کمی جلوتر در دبیرستان و قبل از ورود به دانشگاه و حتی بعد از ورود به دانشگاه، این نیاز خیلی بیشتر می‌شود. از همان ترم اول دانشگاه باید به دانشجو آموزش داده شود که با چه شخصی وارد رابطه شوید که احتمال موفقیت‌تان بیشتر باشد؟ آیا اگر فقط با فرد پولدار یا فرد زیبارو ازدواج کنید، لزوما زندگی خوبی خواهید داشت؟
فرهنگ مراجعه به روانشناس و مشاور را جا بیندازیمدکتر تبریزی می‌گوید: این آموزش‌ها که اشاره کردم، مربوط به خارج از خانواده است. یک سری برنامه‌های آموزشی هم داریم که مربوط به داخل خانواده می‌شود. مهم‌ترین اتفاقی که باید در خانواده رخ دهد، چیزی است که در روانشناسی به آن می‌گوییم «یادگیری مشاهده‌ای». در یادگیری مشاهده‌ای فرد می‌بیند و یاد می‌گیرد. برای آن که فرزند ما در آینده دچار مشکلات عاطفی نشود و از حالا بتواند از طلاق پیشگیری کند، باید سواد عاطفی را در خانه به فرزندان آموزش دهیم. آن هم نه آموزش مستقیم، بلکه آموزش مشاهده‌ای. یعنی والدین جلوی بچه ها مناسبات عاطفی خود را حذف نکنند و بچه مهر میان آنها را ببینند، برای هم برنامه سورپرایز تولد بگیرند، برای خودشان دو نفر وقت بگذارند. مثلا با هم بیرون بروند، رستوران بروند، پیاده‌روی بروند یا هر برنامه‌ای که برای هردوی آنها لذت‌بخش است. ما به مراجعین خود توصیه می‌کنیم که برای خود برنامه دونفره تفریح داشته باشند. فقط خودشان دوتایی. اینها می‌شود آموزش‌هایی که بچه‌ها به طور غیرمستقیم یاد می‌گیرند.
این مدرس حوزه روانشناسی ادامه می‌دهد: توصیه دیگر ما به والدین این است که وقت‌هایی بنشینند راجع به مشکلات جلوی بچه‌ها و با هم حرف بزنند و بچه‌ها ببینند که مادر و پدرشان با هم گفتگو می‌کنند بدون آن که دعوایشان شود. یا اگر دعوا و قهری بین آنها پیش فرزندان پیش آمد، جلوی چشم بچه‌ها هم عذرخواهی و آشتی کنند. به این ترتیب این موضوع ملکه ذهن فرزندان می‌شود و آنها هم در بزرگسالی وقتی وارد رابطه عاطفی می‌شوند، یاد گرفته‌اند که به جای دعوا، طلاق، قهر یا هر کار آسیب‌زای دیگری، اول گفتگو کنند و مسائل خود را از طریق گفتگو حل کنند. با همین آموزش‌های به ظاهر ساده می‌توان آمار طلاق را هم پایین آورد. البته تا جایی که دلایل طلاق مربوط به بیسوادی عاطفی باشد. چون طلاق ده‌ها علت دارد.
دکتر تبریزی اضافه می‌کند: جا انداختن فرهنگِ مراجعه به روانشناس و مشاور هم می‌تواند کمک خیلی بزرگی به زوج‌ها قبل و بعد از ازدواج کند. زوج‌ها می‌توانند برای افزایش سواد عاطفی خود کلاس‌های مختلف روانشناسی و خودشناسی بروند، در کارگاه‌های مختلف شرکت کنند، کتاب‌های خوب بخوانند.
او می‌گوید: فرهنگ مراجعه به مشاور و روانشناس در کشور ما خیلی بهتر از قبل شده اما هنوز خیلی از افراد اصلا لزوم مراجعه به روانشناس و مشاور را درک نمی‌کنند و هنوز جای کار دارد. البته روش‌های روانشناسان و مشاوران هم باید کاربردی باشد. وگرنه صرفا پیش روانشناس رفتن گرهی را باز نمی‌کند. هرچقدر آموزش‌های روانشناس‌ها کاربردی باشد، فرهنگسازی مراجعه به روانشناس هم بهتر جواب می‌دهد. خیلی از همکاران ما آموزش‌های کاربردی به مراجعین خود ارائه نمی‌دهند. حتی رسانه‌ها. فرد، مطلبی را درباره روابط عاطفی در رسانه می‌خواند، اما در انتها متوجه نمی‌شود که دقیقا چه کارهایی باید انجام بدهد تا آگاهی‌اش ارتقا پیدا کند و رابطه‌اش با شریک زندگیش بهتر بشود. بعضی از توصیه‌های روانشناس‌ها علمی نیست و من به عنوان روانشناس، این نقد را به برخی از همکاران خودم وارد می‌دانم.
از کجا بدانیم پیش چه مشاوری برویم؟/ خانم‌ها و آقایان باید ویژگی‌های جنسیتی همدیگر را بشناسنداین مشاور خانواده در پاسخ به این سوال که از کجا بدانیم پیش چه روانشناس و مشاوری برویم. چون خیلی از مردم این را نمی‌دانند، می‌گوید: معرفی اطرافیان خیلی مهم است. توصیه اول ما این است که از دور و بری‌های خود درباره مشاور خوب بپرسند و این که آنها جواب گرفته‌اند یا نه. درضمن مشاور و روانشناسی که پیشش می‌روند، باید حتما پروانه کار از سازمان نظام روانشناسی داشته باشد. رزومه موفقی هم داشته باشد.
دکتر تبریزی می‌گوید: فعلا باید این فرهنگ را جا بیندازیم که زوج‌ها پیش روانشناس و مشاور بروند و یاد بگیرند. حتما نباید مشکل خاصی پیش بیاید و کار به مشاجره و دعوا و قهر بکشد تا پیش مشاور و روانشناس بروند. دو نفر که دو فرهنگ متفاوت دارند، باورها و رفتارهای مذهبی متفاوت دارند، عادت‌های متفاوتی دارند، قرار است سال‌ها زیر یک سقف زندگی کنند. پس لازم است که خیلی چیزها را یاد بگیرند تا بتوانند تفاوت‌های همدیگر را بپذیرند و کمتر به مشکل بربخورند. حداقلش این است که ویژگی‌های مردانه و زنانه را بشناسند، خانم‌ها بدانند که مردها چه ویژگی‌هایی دارند، چطور باید به حرف‌های آنها گوش کرد. آقایان هم باید همین روال را در برابر خانم‌ها داشته باشند تا اوضاع و احوال را بهتر کنند. وگرنه رابطه به خودی خود که حفظ نمی‌شود و بادوام نمی‌ماند. باید مدام در معرض آموزش و یادگیری بود. برای داشتن یک رابطه موفق، این یک اصل است.
این روانشناس همچنین درباره تاثیر کتاب در ارتقای سواد عاطفی می‌گوید: کتاب هم خیلی موثر است اما اولا کتاب آن قدر گران شده که با هزینه جلسات مشاوره برابری می‌کند و دوم این که کتاب هم باید مبنای علمی داشته باشد تا موثر و کمک‌کننده باشد. وگرنه ممکن است ما را از هدف دورتر کند.
نمره ایرانی‌ها در سواد عاطفی چند است؟/ داشتن رابطه خوب، زحمت و تلاش میخواهداین روانشناس در پاسخ به این سوال که نمره ایرانی‌ها در سواد عاطفی چند است، توضیح می‌دهد: معیار دقیق جهانی در این خصوص وجود ندارد اما یکی از فاکتورهای تعیین‌کننده، میزان طلاق در جامعه است. هرچند طلاق هم تنها فاکتور نیست. چون خیلی از اقوام را داریم که به شکل رسمی طلاق نمی‌گیرند یا طلاق نمی‌دهند اما از نظر عاطفی از هم طلاق گرفته‌اند . این فرهنگ که با لباس سفید به خانه شوهر رفتی و باید با کفن سفید از آن خانه بیرون بیایی، در خیلی از اقوام هنوز هست. چون ما نباید دنبال ماندن اجباری در ازدواج باشیم. ما دنبال ازدواج خوب و خوشبخت شدن هستیم. قرار نیست که با ازدواج، تقاص گناهان خود را پس بدهیم. قرار است لذتی به لذت‌های ما اضافه شود. ببینید هر حوزه‌ای را شما یاد نگیرید، سخت است. شما لباسشویی هم بخرید اما کار کردن با آن را یاد نگیرید، لباس‌هایتان خراب می‌شود، لباس‌ها تمیز نمی‌شوند، مصرف آب بالا برود، بعضا دچار برق‌گرفتگی می‌شوید.
تبریزی با تاکید بر لزوم آموزش دیدن برای داشتن رابطه سالم، می‌گوید: آموزش نه تنها در رابطه و خانواده، بلکه باید در همه چیز اولویت باشد. ما مدام از فقر و بیکاری می‌گوییم اما آموزش ندیده‌ایم که کارآفرینی کنیم. جوانان از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند و تازه به این فکر می‌افتند که چه شغلی می‌خواهند داشته باشند، تازه به این فکر می‌کنند که کاری بلد نیستند. بنابراین آموزش، مقوله‌ای بسیار بسیار مهم است. مثلا ما تحریم هستیم. اما کسی آموزش نمی‌دهد که چطور از این اوضاع رها بشویم. هوش اقتصادی ما باید آن قدر بالا برود که بتوانیم بیزینس کنیم، کارآفرینی کنیم. ما فقط ناراحتیم اما کاری نمی‌کنیم.
این مشاور خانواده می‌گوید: ما در خیلی از موارد از مراجعین می‌پرسیم که حالت در رابطه خوب است؟ می‌گوید نه. می‌پرسیم خب برای این حال بد چه کار کرده‌ای؟ می‌گوید هیچ، می‌سوزم و می‌سازم. در حالی که برای زنده نگه داشتن رابطه تا روز آخر عمر باید زحمت بکشید و تلاش کنید. نمی‌شود منتظر ماند تا اتفاق خوب رخ دهد، یک نفر بیاید در خانه را بزند و بگوید این معجون را بخورید تا رابطه‌تان خوب شود، یا پولدار شوید، یا رابطه‌تان با فرزندتان خوب می‌شود. باید زحمت بکشید. هر خوشی و خوشبختی و هر اتفاق خوبی نیاز به زحمت کشیدن و آموزش دیدن دارد.
تبریزی تاکید می‌کند: البته آموزش باید سیستمی باشد نه فردی. در رویکردهای روانشناسی، ما رویکردی به نام رویکرد سیستمی داریم. در این سیستم گفته می‌شود که شما نمی‌توانید یک فرد را به تنهایی تغییر بدهید یا آموزش دهید. باید سیستم بیشتر این آموزش ها را بدهد. سیستم یعنی ارتباطاتی که فرد با هر مجموعه‌ای دارد. بخشی از این سیستم در مهدکودک است، بخشی در مدرسه و مربوط به آموزش و پرورش، بخشی هم به وزارت بهداشت و وزارت علوم و وزارت ارشاد و ... مربوط است.
این روانشناس در توضیح بیشتر می‌گوید: فرهنگسازی در کنار هم تعیین‌کننده و تاثیرگذار است و به تنهایی جواب نمی‌دهد. مثلا والدین نمی‌توانند بگویند ما فرزندمان را آموزش دادیم و تمام. آن کودک فردا وارد مدرسه می‌شود و می‌بیند هم‌سن و سالانش چیز دیگری می‌گویند. به این ترتیب همه آموزش‌هایی که پدر و مادر دادند، ممکن است در آن مرحله بی‌اثر و بی‌فایده شود و اصلا فرزند را دچار مشکلات بیشتری کند. یا فقط نمی‌توانیم بگوییم کودک را در مدرسه آموزش بدهیم اما در خانه چیزی یاد نگیرد. پس آموزش باید همه‌جانبه باشد تا به نتیجه لازم برسد.
کد خبر 771370 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها مردان خبر مهم ازدواج - طلاق مهارت‌ها جامعه عشق مهارت‌های زندگی مهارت‌ها خانواده زنانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: مردان خبر مهم ازدواج طلاق مهارت ها جامعه عشق مهارت های زندگی مهارت ها خانواده زنان مراجعه به روانشناس و مشاور مشاور خانواده روابط عاطفی دکتر تبریزی سواد عاطفی آموزش هایی آموزش ها بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۳۲۶۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توصیه‌های سازمان ملل متحد به مناسبت هفته جهانی روانشناس/ رسیدگی به مسائل نابرابری اجتماعی
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران توصیه‌های سازمان ملل متحد به مناسبت هفته جهانی روانشناس را تشریح کرد.
فریبرز درتاج در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن تبریک روز روانشناس توصیه‌های سازمان ملل متحد به مناسبت هفته جهانی روانشناس را تشریح کرد و گفت: هفدهمین سالگرد روز روانشناس در سازمان ملل، شیوه‌های امیدوارکننده‌ای را که برای افزایش برابری در آموزش و همچنین رسیدگی به مسائل نابرابری اجتماعی از طریق آموزش طراحی شده، برجسته کرده است.
وی افزود: در این روز سازمان ملل به تمامی ایالات عضو، سازمان‌های غیردولتی و سازمان‌های بین‌المللی انسان دوستانه که از نظر فرهنگی پاسخگو هستند پیشنهاد کرد با ترویج برنامه‌ریزی‌ها و مداخلات با پشتیبانی تجربی، برای تضمین آموزش با کیفیت فراگیر و فرصت‌های یادگیری مادام‌العمر برای همه، با تاکید بر مشارکت علم در پیشبرد دستیابی به اهداف توسعه پایدار و برنامه جهانی۲۰۳۰، تلاش کنند.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه روانشناسی به طور منحصر به فردی برای پاسخ به چالش‌های پیش روی جامعه بین‌المللی در ارتباط با دسترسی به آموزش با کیفیت قرار دارد، گفت: آموزش کلید پرورش روابط بین گروهی محترمانه و پرورش جوامع صلح‌آمیز است.
درتاج با اشاره به اینکه سازمان ملل متحد منابع آموزش صلح را برای تشویق جوانان برای حمایت از حذف سلاح‌های کشتار جمعی و ترویج خلع سلاح ایجاد کرده است، خاطرنشان کرد: آموزش همچنین پتانسیل حمایت از پیشرفت جوانان به عنوان شهروندان آگاه در جهان را دارد. نکته قابل توجه، دستور کار دبیر کل برای اجلاس آینده سازمان ملل در سال ۲۰۲۴ شامل فراخوانی برای "تحول آموزش" شامل توصیه‌هایی برای ایجاد تغییرات اساسی در حرفه‌های معلمی، محیط‌های یادگیری و نحوه نگرش به هدف آموزش است. دستور کار همچنین اهمیت تضمین حمایت چند جانبه و سرمایه‌گذاری برای دسترسی به آموزش با کیفیت برای همه را تصدیق می‌کند.
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران در ادامه به دسترسی به آموزش با کیفیت و همچنین تاثیرات قابل توجه آن بر سلامت و رفاه افراد، خانواده‌ها و جوامع اشاره کرد و یادآور شد: تحقیقات ارتباط بین افزایش پیشرفت تحصیلی و پیامدهای سلامت روانی مثبت را شناسایی کرده است. علاوه بر این، مدارس می‌توانند مستقیما از رفاه روانی دانش‌آموزان، خانواده‌ها و جوامع از طریق تقویت مهارت‌های عاطفی اجتماعی، ارتقاء تاب‌آوری و ارائه ساختار روتین حمایت کنند. با توجه به نقش اساسی معلمان در این تلاش‌ها، ارائه آموزش‌ها، منابع و حمایت‌های موثر به مربیان ضروری است.
درتاج در ادامه با اشاره به اینکه آموزش حق انسانی است و همانطور که توسط برنامه توسعه سازمان ملل متحد ذکر شده و همچنین "یکی از قوی‌ترین و اثبات شده‌ترین ابزار برای توسعه پایدار" است، خاطرنشان کرد: طی ۲۰ سال گذشته پیشرفت‌های قابل توجهی در آموزش در سطح جهان وجود داشته است. به عنوان مثال میزان سوادآموزی افزایش یافته و دختران با نرخ‌های بالاتری نسبت به هر زمان دیگری مدرسه ثبت‌نام می‌کنند. با وجود این موفقیت‌های ستودنی، تفاوت‌های آموزشی بین جوامع شهری و روستایی همچنان قابل توجه است. در برخی مناطق جهان، نزدیک به نیمی از دختران از تحصیل خارج‌اند. علاوه بر این، دسترسی به آموزش کودکانی که در مناطق آسیب‌دیده زندگی می‌کنند به طور خطرناکی محدود است، در حالی که میلیون‌ها کودک فاقد سواد و مهارت‌های ضروری هستند. علاوه بر این، متأسفانه همه‌گیری COVID-19 به طور نامتناسبی بر جوامع تاثیر گذاشته و امتناع از تحصیل را تشدید کرده است که باید مورد توجه قرار گیرد.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»